De afgelopen jaren ben ik getransformeerd van een meisje dat volledig gefocust was op muziek, naar een echte journalist. Ik kan niet precies zeggen op welk moment ik ben veranderd, maar het is wel gebeurd. Ik heb nooit de intentie gehad om journalistiek te gaan studeren. Maar ik ben toch blij dat ik deze keuze gemaakt heb. In mijn portfolio toon ik een samenhang in de competenties. Niet alleen in zelfstandigheid, diversiteit, diepgang, complexiteit en creativiteit, maar ook in de onderwerpen in het algemeen. Mijn hele portfolio kan aan elkaar gelinkt worden. Alle onderwerpen hebben een reden en een verhouding ten opzichte van elkaar. De twee longreads over Pokémon GO heb ik geschreven vanwege mijn persoonlijke interesse. Een heel ander element dat ook deze aanleiding (de lancering van het spel) heeft, is mijn reflectieonderwerp: augmented reality in de journalistiek. Augmented reality is interactief, net zoals de nieuwsgames die ik met mijn bedrijf The News Frontier voor ogen heb. Dus vandaar dat ik ook een interactieve productie heb gemaakt: ‘Are you a ‘fraud’? Met The News Frontier deden we mee aan The Challenge, dit vormde een ontzettend groot onderdeel van mijn vierde jaar. Vandaar dat ik een tijdlijn heb gemaakt van mijn weg in het bedrijf. Wat ik ook deed tijdens The Challenge, was stagelopen. Stage vormde ook een enorm onderdeel van mijn vierde jaar. Dat is de reden dat ik besloot om een stuk dat ik geschreven heb als freelancer mee te nemen in het geheel. Kortom: alles heeft een verband en een samenhang. Niet alleen de competenties, maar mijn hele portfolio.

Zelfstandigheid

Deze competentie spreekt voor zich. Ik ben als journalist uitstekend in staat om mijn eigen werk te leveren. Niet alleen als freelancer die een stuk voor het blad Buitenleven schrijft, maar ook als onafhankelijke journalist die twee longreads aflevert. Zelfs in een samenwerking zoals bij The News Frontier, laat ik zien dat ik ook zelfstandig kan zijn. Ik dacht uitgebreid na over een pitch en over de opmaak van onze website. Een interactieve productie in mijn eentje publiceren, wat technisch gezien nog best moeilijk bleek, is iets waar ik mijn hand niet meer voor omdraai. Ik heb talloze interviews ingepland en gehouden voormijn interactieve productie, mijn longreads, reflectie en mijn freelance stuk. Het zijn afspraken die ik zelf gemaakt en ingepland heb. Zelf verwerkt heb zonder hulp. Natuurlijk, als het allemaal te bont wordt dan schakel ik wel de hulpdiensten in, maar in eerste instantie wil ik zelfstandig mijn werk tot een eindproduct verwerken.

Diepgang en complexiteit

Als journalist ben ik in staat om dieper op onderwerpen in te gaan en hierover na te denken. Een luchtig onderwerp zoals de lancering van een smartphone spel, kan ik dieper uitwerken. Vanuit mijn persoonlijke fascinatie ben ik in staat om op onderzoek uit te gaan. Mijn longreads over een verschil in verslavende elementen tussen pc-games en smartphone games en de invloed van groepen/teams op het gedrag van een speler zijn hier het bewijs van. Vanuit een actuele aanleiding ben ik gaan nadenken over onderwerpen en dit is het resultaat. Ik kan een onderwerp meer ‘body’ geven, door mijn journalistieke instinct te volgen. Voor mijn interactieve productie moest ik nadenken over meerdere verhaallijnen en verschillende uitkomsten. Elke keuze die je maakt, heeft een gevolg en dit moest allemaal (correct) uitgewerkt worden. Het was veel werk om de keuzes en verhaallijnen uit te werken en vooral om te zorgen dat het geheel klopte. Het onderwerp voor mijn interactieve productie is ook een uitwerking van mijn eigen interesse. Als journalist ben ik in staat om een onderwerp aan te grijpen en niet meer los te laten. Ik kijk verder dan de actualiteit en werk mijn fascinatie uit. Voor mijn longreads heb ik heel interviews gehouden en zo kennis opgedaan van beide onderwerpen. Ik vind dat ik met mijn verhalen kan aantonen dat ik dieper ergens op in weet te gaan. Dat ik iets kan uitwerken, wat geen ander medium heeft gedaan.

Diversiteit in genres en doelgroepen

Mijn portfolio bevat veel diversiteit. Want hoewel ik nu weet wat voor journalist ik wil zijn, ben ik ook een diverse journalist. Ik heb een passie gekregen voor het vak en voor de nieuwste technologieën. Het is iets waar ik keer op keer gefascineerd door kan raken. Maar er zijn nog veel meer interessante onderwerpen. Ik heb mijn hart verloren aan de innovatieve kant van de journalistiek. Maar een schrijver in hart en nieren, dat ben ik nog steeds. Of ik nu een freelance artikel schrijf over emigreren naar het buitenland, of twee lange stukken over verslaving en psychologie voor De Correspondent, ik ben veelzijdig. Ik toon niet alleen aan dat ik qua media meerdere kanten op kan (stukken voor in tijdschriften én online en een interactieve productie voor online), ook als journalist ben ik divers. Ik begin me steeds meer te specialiseren, maar er is nog zoveel dat ik nog niet weet. Meerdere onderwerpen vind ik leuk en ook in mijn portfolio zijn er nog thema’s die ik misschien verder uit wil werken. Ik ben een schrijver. Ik ben een techniekfreak. Ik ben een freelancer, onderzoeker, maar óók een ondernemer. Met mijn eigen journalistieke bedrijf heb ik net zoveel schik gehad als met het schrijven van (lange) verhalen. Of ik mij nu richt op de lezer van Buitenleven, een lid van De Correspondent, op een liefhebber van interactief of op een doelgroep waar we nog naar op zoek zijn, ik kan ergens mijn passie en motivatie in steken om er volop mee aan de slag te gaan.

Creativiteit en originaliteit

Waar zou ik zijn zonder mijn journalistieke creativiteit en mijn motivatie om iets zo origineel mogelijk te brengen? Ik heb altijd al moeite gehad om te kiezen wat de rest ook koos. Al ging het maar om het dessert bij een etentje, ik wil graag een unieke keuze maken. Ik heb geleerd dat ik mijn creativiteit uitstekend kan benutten als journalist. Ik hoor een onderwerp, bedenk een onderwerp of krijg een onderwerp en ik ga aan het werk. Dankzij de techniek van tegenwoordig kan ik het ook nog eens op een creatieve manier vormgeven. Want zeg nou eerlijk, waar zou mijn portfolio zijn zonder tools? Ik vind dat je als journalist niet alleen moet nadenken over relevante, interessante en originele onderwerpen, maar ook over de uitwerking daarvan. Bij elke productie heb ik nagedacht over de vormgeving en uitwerking. Daarbij heb ik ook mijn zwaktes creatief opgelost. Ik wist dat je voor het gebruik van Klynt (interactieve productie) video moest gebruiken. Maar ik ben geen videojournalist, ik kan wel een beetje monteren, maar dat is het. Vandaar dat ik de creatieve oplossing heb gevonden om mijn scherm te filmen. Van het gehele journalistieke proces (produceren en vormgeven) kan ik enthousiast raken. Ik baal er overigens dan ook van dat mijn tijdlijn niet meer mooi is vormgegeven zoals ik wil (de tool die ik hiervoor gebruikte ligt eruit). In mijn onderwerpen ben ik heel creatief geweest, maar dat is pas het halve werk. In de toekomst wil ik nog meer leren over de nieuwste mogelijkheden om een verhaal te brengen (het liefst zo effectief mogelijk). Want die creativiteit vanuit mijzelf, daar maak ik mij geen zorgen om. Maar de lezer moet ook versteld staan van een vormgeving. Zeker in een maatschappij waar we continu worden overspoeld met advertenties, informatie, berichten en technologieën. Als journalist hoop ik een bijdrage te kunnen leveren aan de toekomst van het vak. En die toekomst heeft een betrouwbare, eerlijke, relevante, verifiërende journalist als basis. Maar het liefst ook eentje die weet hoe hij een verhaal zo goed mogelijk weet over te brengen.

Reflecterend vermogen

Deze kernkwaliteit heb ik aangetoond in mijn reflectie over augmented reality. Ik raakte zelf ontzettend enthousiast over de toepassing in Pokémon GO, maar leerde al snel dat er nog veel méér kan. Nadat ik de HoloLens op mijn neus had gezet, wist ik dat we als journalisten ontzettend veel mogelijkheden hebben met dit soort devices. Alleen de technologie, die moet nog even geperfectioneerd worden. Ik vind het interessant om te kijken hoe we als journalisten staande moeten blijven in de huidige maatschappij. Er zijn zoveel onderwerpen, ook voor een reflectie, waar ik nog meer onderzoek naar zou willen doen of meer over zou willen weten. Maar wat ben ik blij dat ik voor nu dit onderwerp heb gepakt. Ik heb me nog meer gespecialiseerd in iets waar ik enthousiast van raak. En dit is pas het begin. Er zijn nog zoveel dingen om uit te proberen en te zien. Maar ik weet zeker dat augmented reality voor ons iets kan bijdragen in het vak. Want zeg nou zelf, een lezer écht je verhaal intrekken dankzij VR of AR, dat is toch gaaf? Ben je trouwens benieuwd hoe mijn reflectie is opgebouwd? Je kunt het voorblad scannen met de app Layar om zo een intro in augmented reality te zien.